Συμπτώματα και θεραπεία της οστεοχόνδρωσης του τραχήλου της μήτρας

Σύμφωνα με ιατρικά στατιστικά στοιχεία, σχεδόν όλα τα άτομα άνω των 25 έως 30 ετών διαμαρτύρονται επί του παρόντος για συμπτώματα οστεοχόνδρωσης του τραχήλου της μήτρας. Η ασθένεια προσβάλλει αυτό το μέρος της σπονδυλικής στήλης συχνότερα από άλλα. Η παθολογία είναι μια προοδευτική εκφυλιστική διαδικασία που επηρεάζει τους μεσοσπονδύλιους δίσκους και τους σπονδύλους στο λαιμό. Η ασθένεια είναι εξίσου συχνή σε άνδρες και γυναίκες.

Πρόκειται για μια επικίνδυνη και περίπλοκη μορφή οστεοχόνδρωσης λόγω του γεγονότος ότι υπάρχουν μεγάλα αιμοφόρα αγγεία στο λαιμό που τροφοδοτούν τον εγκέφαλο και μεγάλο αριθμό νευρικών απολήξεων. Οι διαταραχές στην επιβίωση και τη ροή του αίματος οδηγούν σε επιδείνωση της παροχής οξυγόνου και θρεπτικών ουσιών στον εγκέφαλο.

Σημάδια ασθένειας

Τα συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης του τραχήλου της μήτρας είναι πιο έντονα από ό, τι σε άλλα μέρη της σπονδυλικής στήλης, ακόμη και με μικρούς τραυματισμούς. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι σπόνδυλοι στο λαιμό είναι κοντά ο ένας στον άλλο και οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι έχουν χαμηλό ύψος. Αυτό το ανατομικό χαρακτηριστικό συμβάλλει στο γεγονός ότι στην οστεοχόνδρωση, οι νευρικές απολήξεις, ο νωτιαίος μυελός και τα αιμοφόρα αγγεία συμπιέζονται συχνότερα.

Γενικά συμπτώματα:

• σύνδρομο πόνου;
• αδυναμία και μειωμένη ευαισθησία στα άνω άκρα.
• περιορισμός της κινητικότητας του αυχένα;

• εξασθένησε τον συντονισμό των κινήσεων.
• συχνή ζάλη.
• γενική αδυναμία;
• Επιδείνωση της λειτουργίας των οργάνων της αντίληψης (ακοή, όραση, επαφή, γεύση).

Ο πόνος εντοπίζεται συχνά στο λαιμό και εκπέμπεται στο πίσω μέρος του κεφαλιού, των ώμων και των βραχιόνων. Τα άνω άκρα τραυματίζονται όταν η νευρική ρίζα που είναι υπεύθυνη για την ενυδάτωσή τους σφίγγεται από τον κατεστραμμένο σπόνδυλο. Ο πόνος στο πίσω μέρος του κεφαλιού προκαλείται από σπαστικές συσπάσεις των μυών του αυχένα που συνδέονται με την ινιακή και μειωμένη ροή αίματος στην περιοχή.

Σε ασθενείς, παρατηρείται αδυναμία των βραχιόνων όταν μια νευρική ρίζα εμπλέκεται στην παθολογική διαδικασία, ως αποτέλεσμα της οποίας ενυδατώνονται οι μυϊκές δομές των άνω άκρων.

Περιορισμένη κινητικότητα και χαρακτηριστική κρίση κατά την περιστροφή ή την κλίση του λαιμού όταν συμβαίνει ανάπτυξη οστού στους αυχενικούς σπονδύλους, μειώνεται το ύψος των μεσοσπονδύλιων δίσκων και επηρεάζονται οι αρθρώσεις μεταξύ των σπονδύλων.

Οι σπόνδυλοι στο λαιμό έχουν εγκάρσιες διεργασίες που σχηματίζουν ένα κανάλι που περιέχει μια αρτηρία που τροφοδοτεί τον εγκέφαλο. Με την οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, οι σπόνδυλοι μετατοπίζονται, ο συνδετικός ιστός αναπτύσσεται πάνω τους. Αυτό οδηγεί σε συμπίεση της τραχηλικής αρτηρίας, επιδείνωση της παροχής αίματος στην παρεγκεφαλίδα και στο πίσω μέρος του εγκεφάλου. Ως αποτέλεσμα, ένα άτομο έχει συχνή ζάλη, εξασθενημένο συντονισμό κινητήρα και γενική αδυναμία. Σε προχωρημένες περιπτώσεις, εάν η αρτηρία εμπλέκεται σε μια παθολογική διαδικασία ή έχει υποστεί σοβαρή τσίμπημα, η παροχή αίματος στην παρεγκεφαλίδα, το ινιακό και το εγκεφαλικό στέλεχος επιδεινώνεται σημαντικά. Σε αυτήν την περίπτωση, παρατηρείται η λειτουργικότητα των οργάνων ακοής, της όρασης, της κώφωσης της γλώσσας και των δακτύλων.

Τα συμπτώματα της νόσου εξαρτώνται επίσης από το ποιος από τους οκτώ σπονδύλους επηρεάζεται από εκφυλιστική ή φλεγμονώδη διαδικασία. Διαταραχές ευαισθησίας και κίνησης προκαλούνται από βλάβη στις ρίζες της σπονδυλικής στήλης, η οποία επηρεάζεται από ορισμένους σπονδύλους. Ανάλογα με αυτό, παρατηρούνται οι ακόλουθες εκδηλώσεις οστεοχονδρωσίας του τραχήλου της μήτρας:

• ο πρώτος σπόνδυλος - ο λαιμός και η ινιακή του κεφαλιού γίνονται μούδιασμα, η ευαισθησία τους μειώνεται.
• δευτερόλεπτο - υπάρχει πόνος στην περιοχή της κορώνας και στο πίσω μέρος του κεφαλιού.
• τρίτον - ο πόνος γίνεται αισθητός και η ευαισθησία μειώνεται στο τμήμα του λαιμού όπου βρίσκεται η συμπιεσμένη σπονδυλική ρίζα, μειώνεται η ένταση των αισθήσεων της γεύσης, υπάρχουν διαταραχές του λόγου.
• τέταρτο - οι επώδυνες αισθήσεις ακτινοβολούν στον ώμο, την ωμοπλάτη, ο ασθενής ανησυχεί για τον καρδιακό πόνο, τις αναπνευστικές παθήσεις, μειώνεται ο τόνος των μυών του αυχένα.
• πέμπτο - ο πόνος παρατηρείται στον αυχένα, ο οποίος εμφανίζεται στην εξωτερική επιφάνεια του ώμου.
• Έκτον - πόνος στον αυχένα που ακτινοβολεί στην ωμοπλάτη και αισθητός στο αντιβράχιο και τον αντίχειρα.
• Έβδομο - Η ωμοπλάτη, το πίσω μέρος του ώμου, το αντιβράχιο και τα δάχτυλα (από το δεύτερο έως το τέταρτο) είναι οδυνηρά.
• όγδοο - ο πόνος εξαπλώνεται από το λαιμό στους ώμους, τους βραχίονες και τα μικρά δάχτυλα.

Υπάρχουν τέσσερις βαθμοί οστεοχόνδρωσης του τραχήλου της μήτρας, ανάλογα με την έκταση της βλάβης. Αυτά δεν είναι τα στάδια της νόσου, αλλά η σοβαρότητα των συμπτωμάτων, καθώς η παθολογική διαδικασία είναι διαδεδομένη και ποιοι σπόνδυλοι επηρεάζονται από αυτήν.

1. Στην πρώτη τάξη, τα κλινικά συμπτώματα απουσιάζουν ή είναι ελάχιστα. Οι ασθενείς παραπονιούνται για ήπιο πόνο που επιδεινώνεται από τις κινήσεις του κεφαλιού. Η θεραπεία που ξεκίνησε σε αυτό το στάδιο της νόσου είναι αποτελεσματική. Ωστόσο, οι άνθρωποι συχνά αγνοούν ή δεν αισθάνονται τα ανησυχητικά συμπτώματα, έτσι δεν βλέπουν γιατρό.
2. Η επιδείνωση της παθολογικής διαδικασίας αυξάνει τα συμπτώματα. Στη δεύτερη φάση, ο πόνος γίνεται ισχυρότερος, δίνεται στα άνω άκρα, ωμοπλάτες. Σε αυτό το στάδιο της ανάπτυξης της εκφυλιστικής διαδικασίας, το ύψος του μεσοσπονδύλιου δίσκου μειώνεται, ως αποτέλεσμα του οποίου η νευρική ίνα τσιμπήθηκε. Αυτό γίνεται η αιτία του αυξανόμενου πόνου. Ο πονοκέφαλος, η επιδείνωση της υγείας και η μειωμένη απόδοση είναι χαρακτηριστικά του δεύτερου βαθμού οστεοχόνδρωσης της αυχενικής σπονδυλικής στήλης.
3. Ο τρίτος βαθμός της αυχενικής οστεοχόνδρωσης χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό βουβωνικής κήλης του προσβεβλημένου μεσοσπονδύλιου δίσκου. Η κινητικότητα του αυχένα είναι περιορισμένη και ο ασθενής αισθάνεται έντονο πόνο κατά την ψηλάφηση. Με μια τέτοια εξάπλωση της παθολογικής διαδικασίας, ο πόνος γίνεται σταθερός και ακτινοβολεί στα άνω άκρα. Υπάρχει μια αίσθηση έντασης στους μύες που συνδέονται με το ινιακό οστό. Οι ασθενείς παραπονιούνται για συχνή ζάλη, γενική αδυναμία και μούδιασμα των χεριών.
4. Ο τέταρτος βαθμός της οστεοχονδρωστικής του τραχήλου της μήτρας διαγιγνώσκεται όταν ο μεσοσπονδύλιος δίσκος καταστρέφεται πλήρως από την εκφυλιστική διαδικασία. Αντικαθίσταται από ινώδη ιστό, γεγονός που οδηγεί σε σημαντική μείωση της κινητικότητας. Ο νωτιαίος μυελός και τα αιμοφόρα αγγεία στο λαιμό επηρεάζονται. Τέτοιες αλλαγές χαρακτηρίζονται από σημαντική επιδείνωση της παροχής αίματος στην παρεγκεφαλίδα και το ινιακό τμήμα του εγκεφάλου. Η ανεπάρκεια οξυγόνου οδηγεί σε μειωμένο συντονισμό κίνησης, βλάβη της ακοής, όραση, μούδιασμα της γλώσσας και διαταραχές του λόγου.

Μέθοδοι θεραπείας

Μια έγκαιρη επίσκεψη στο γιατρό όταν εμφανιστούν τα πρώτα ανησυχητικά συμπτώματα, δυσφορία στο λαιμό και αντιδράσεις του νευρικού συστήματος, αποτρέπει την πρόοδο εκφυλιστικών αλλαγών. Η θεραπεία της αυχενικής οστεοχόνδρωσης αποτελείται από μια σειρά θεραπευτικών μέτρων. Μεταξύ αυτών:

• λήψη φαρμάκων;
• μασάζ;
• ασκήσεις φυσικής θεραπείας;
• φυσικοθεραπευτικές διαδικασίες.

Η θεραπεία πραγματοποιείται στο σπίτι και σε εξωτερικούς ασθενείς υπό την επίβλεψη γιατρού. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να απαιτούνται πιο ριζοσπαστικές μέθοδοι, τότε ο ασθενής νοσηλεύεται.

φαρμακευτική θεραπεία

Οι ακόλουθες ομάδες φαρμάκων χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης του τραχήλου της μήτρας:

• αντιφλεγμονώδη μη στεροειδή φάρμακα;
• chondroprotectors;
• μυοχαλαρωτικά;
• φάρμακα που βελτιώνουν τις ρεολογικές παραμέτρους του αίματος.
• Βιταμίνες Β

Οι γιατροί συνταγογραφούν αντιφλεγμονώδη φάρμακα για τη μείωση της έντασης του πόνου, της φλεγμονής και του πρηξίματος της νευρικής ρίζας. Οι χονδροπροστατευτές αποκαθιστούν τον κατεστραμμένο ιστό χόνδρου στον μεσοσπονδύλιο δίσκο. Τα μυοχαλαρωτικά χαλαρώνουν τους μυς του λαιμού, ανακουφίζουν από κράμπες. Τα φάρμακα για τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος βοηθούν στην αποκατάσταση της διαταραγμένης παροχής αίματος στον εγκέφαλο. Οι βιταμίνες Β ενεργοποιούν το μεταβολισμό στον νευρικό ιστό. Εάν ο πόνος είναι σοβαρός, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει αναλγητικά. Εάν ο ασθενής έχει σύνδρομο σοβαρού πόνου, τα αναλγητικά χορηγούνται παρεντερικά, αφού υποχωρήσει ο πόνος, αλλάζουν σε χάπια.

Εκτός από τα φάρμακα στο φαρμακείο, ο ασθενής μπορεί να χρησιμοποιήσει παραδοσιακές μεθόδους για τη θεραπεία της αυχενικής οστεοχόνδρωσης. Πριν τα χρησιμοποιήσετε, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό, ώστε να μην υπάρχει σύγκρουση μεταξύ φαρμάκων και μη παραδοσιακών μέσων. Τα αφέψημα και οι εγχύσεις σπόρων άνηθου, κώνων λυκίσκου και μοβ λουλουδιών βοηθούν στη διακοπή της φλεγμονώδους διαδικασίας και στην ανακούφιση του πόνου.

Φυσιοθεραπεία

Η φυσιοθεραπεία είναι ένα αποτελεσματικό μέσο για την καταπολέμηση της οστεοχόνδρωσης της αυχενικής σπονδυλικής στήλης. Είναι επιτακτική ανάγκη να αντιμετωπιστεί αυτή η ασθένεια με τέτοιες τεχνικές, οι οποίες θα παράγουν τα ακόλουθα αποτελέσματα:

• Η ένταση του πόνου μειώνεται.
• Ενεργοποίηση της αποκατάστασης του προσβεβλημένου οστού, χόνδρου και μυϊκού ιστού.
• ανακουφίζει τις κράμπες και την ένταση στους μυς.
• η φλεγμονώδης διαδικασία σταματά.
• βελτιώνει την παροχή οξυγόνου και θρεπτικών ουσιών στην πληγείσα περιοχή και στον εγκέφαλο.

Οι ακόλουθοι τύποι διαδικασιών θεωρούνται ως οι πιο αποτελεσματικοί στη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης:

• ηλεκτροφόρηση φαρμάκου (ένα ηλεκτρικό ρεύμα εφαρμόζεται στην πληγείσα περιοχή, η οποία, εκτός από την ενεργοποίηση της ροής του αίματος και την αποκατάσταση των ιστών, βελτιώνει την παράδοση του δραστικού συστατικού του φαρμάκου στους ιστούς που επηρεάζονται από την εκφυλιστική διαδικασία) ·
• υπερηχοθεραπεία (ενεργοποιούνται μεταβολικές διεργασίες στην πάσχουσα περιοχή, μειώνεται ο πόνος, διακόπτεται η φλεγμονή).
• μαγνητοθεραπεία (ανακουφίζει από το πρήξιμο στην πληγείσα περιοχή, γεγονός που μειώνει την ένταση του πόνου).
• Θεραπεία με λέιζερ (βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος στην περιοχή της παθολογικής διαδικασίας, έχει αντιφλεγμονώδη δράση).

Ο γιατρός μπορεί επίσης να συστήσει βελονισμό και βαλνολογικές διαδικασίες.

Ασκήσεις φυσικοθεραπείας

ασκήσεις συνταγογραφούνται κατά τη διάρκεια της περιόδου κατά την οποία οι οξείες εκδηλώσεις της νόσου σταματούν. Δεν πρέπει να υπάρχει δυσφορία ή πόνος κατά τη διάρκεια της γυμναστικής.

Το συγκρότημα πρέπει να εκτελείται όταν επιτυγχάνεται σταθερή ύφεση προκειμένου να αποφευχθεί η υποτροπή.

1. Ξαπλώστε στο στομάχι σας, σηκώστε το κεφάλι και το σώμα σας και στηρίξτε τον εαυτό σας στα χέρια σας. Η πλάτη είναι ευθεία, η αναπνοή είναι βαθιά και ομοιόμορφη. Κρατήστε στη θέση του για ένα ή δύο λεπτά και μετά επιστρέψτε αργά στην αρχική θέση. Ο αριθμός των επαναλήψεων είναι 3.
2. θέση - ξαπλωμένη στο στομάχι σας, όπλα κατά μήκος του σώματός σας. Γυρίστε αργά το κεφάλι σας και προσπαθήστε να αγγίξετε το πάτωμα με το αυτί σας. Επαναλάβετε 6 φορές σε κάθε πλευρά.
3. Καθίστε ή σταθείτε, γείρετε το κεφάλι σας καθώς εισπνέετε και προσπαθήστε να φτάσετε στο στήθος σας με το πηγούνι σας. Καθώς εκπνέετε, τραβήξτε απαλά το κεφάλι σας πίσω και κοιτάξτε την οροφή. Ο αριθμός των επαναλήψεων είναι 10-15.
4. Μια καλή άσκηση για την ενίσχυση των μυών του λαιμού σας είναι να πιέσετε το μέτωπό σας στα χέρια σας. Για να πάρετε το αποτέλεσμα, πρέπει να πατήσετε το μέτωπό σας με τις παλάμες σας και το μέτωπό σας στις παλάμες σας για 30 δευτερόλεπτα. Επαναλάβετε τρεις φορές.
5. Γυρίστε το κεφάλι σας σε κύκλο. Η άσκηση πρέπει να γίνεται αργά και ομαλά. Σε κάθε κατεύθυνση - 10 στροφές. Η εμφάνιση ζάλης κατά την εκτέλεση κινήσεων είναι απαράδεκτη. Εάν ναι, πρέπει να σταματήσετε αμέσως.

Όλες οι ασκήσεις πρέπει να εκτελούνται ομαλά και χωρίς ξαφνικές κινήσεις. Σε περίπτωση επιδείνωσης της υγείας, ναυτία, ζάλη, σταματήστε αμέσως.

Μασάζ

Το μάθημα συνταγογραφείται από το γιατρό χωρίς οξύ πόνο και μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο από ειδικό γιατρό με ιατρική εκπαίδευση. Με μια τέτοια ασθένεια, δεν συνιστάται να στραφείτε σε απλούς ανθρώπους.

Θεραπευτικό αποτέλεσμα του μασάζ στο λαιμό:

• βελτιώνει τη ροή του αίματος και των λεμφών στην πληγείσα περιοχή.
• οι μύες χαλαρώνουν, ανακουφίζονται από τον σπασμό.
• μειώνεται η ένταση των οδυνηρών αισθήσεων.

Οι ειδικοί χρησιμοποιούν ολόκληρο το οπλοστάσιο των κινήσεων μασάζ: χαϊδεύοντας, τρίβοντας, ζυμώνοντας, πιέζοντας και δονώντας.

χειρουργική επέμβαση

Η χειρουργική επέμβαση ενδείκνυται εάν η συντηρητική θεραπεία δεν έχει αποτελέσματα εντός έξι μηνών, ο ασθενής είναι σε έντονο πόνο, παρατηρούνται σημάδια βλάβης στις νευρικές ίνες και μυελοπάθεια. Εάν η οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας προχωρήσει με επιπλοκές, υπάρχει κίνδυνος εγκεφαλικού επεισοδίου, υπάρχει σοβαρή συμπίεση του νωτιαίου μυελού και απαιτείται χειρουργική επέμβαση.

Ανάλογα με τις ενδείξεις, χρησιμοποιούνται οι ακόλουθοι τύποι χειρουργικών επεμβάσεων:

• ενδοσκοπική δισκεκτομή - αφαίρεση μέρους ή όλου του μεσοσπονδύλιου δίσκου.
• Λαμινοτομία - απομάκρυνση των συνδέσμων των οστών και των σωματιδίων οστού που έχουν αναπτυχθεί (συχνά σε συνδυασμό με τη λαμινοπλαστική - εγκατάσταση τεχνητών πλακών για τη διεύρυνση του νωτιαίου σωλήνα).
• Εξάτμιση με λέιζερ του πυρήνα του μεσοσπονδύλιου δίσκου - διάσπαση του πυρήνα του δίσκου με δέσμη λέιζερ ταυτόχρονα με την καταστροφή των κατεστραμμένων θραυσμάτων του.

• Νουκλεοπλαστική ψυχρού πλάσματος - αντί για ενδοσκόπιο, χρησιμοποιείται μια μακρά και λεπτή κοίλη βελόνα που εισάγεται στον μεσοσπονδύλιο δίσκο, μέσω του οποίου ένα ηλεκτρόδιο παραδίδεται στη θέση της βλάβης, η οποία έχει επίδραση στο κρύο πλάσμα.

Ο λαιμός είναι ένα πολύπλοκο όργανο με μεγάλα αιμοφόρα αγγεία, τον νωτιαίο μυελό. Είναι εύκολο να υποστούν βλάβη, οπότε όχι περισσότερο από το 5% του χρόνου που καταφεύγουν σε χειρουργική επέμβαση. Συχνά, η χειρουργική θεραπεία συνοδεύεται από την ανάπτυξη επιπλοκών. Ανάμεσα τους:

• φλεγμονώδης διαδικασία στους ιστούς ή τις μεμβράνες του νωτιαίου μυελού.
• οστεομυελίτιδα;
• ουλές που περιορίζουν τα αρτηριακά και τα νωτιαία κανάλια.

Η επέμβαση στην αυχενική σπονδυλική στήλη είναι δύσκολη και απαιτεί μακρά περίοδο αποκατάστασης. Η ανάρρωση ενός ασθενούς από τη χειρουργική επέμβαση διαρκεί έξι μήνες ή περισσότερο.

Πρόληψη

Για να αποφευχθεί η ανάπτυξη της αυχενικής οστεοχόνδρωσης, απαιτούνται τα εξής:

• παρακολουθεί τη θέση της σπονδυλικής στήλης και του λαιμού.
• ακολουθήστε έναν ενεργό τρόπο ζωής, μετακινηθείτε περισσότερο.
• Να είστε προσεκτικοί και να παρατηρείτε τη σωστή απόδοση, καθώς ακόμη και μικροί τραυματισμοί μπορούν να επηρεάσουν την κατάσταση του μυοσκελετικού συστήματος
• Δώστε προσοχή στη σωστή στάση του σώματος ενώ κοιμάστε, αγοράστε ένα ορθοπεδικό ή ανατομικό στρώμα.
• εξοπλίζει σωστά έναν χώρο εργασίας όπου ένα άτομο περνά πολύ χρόνο.
Το
• συμμετέχει τακτικά σε μαθήματα φυσικής αγωγής.
• Παρακολουθήστε τη διατροφή σας και βεβαιωθείτε ότι διαθέτει όλα τα ευεργετικά μέταλλα που είναι απαραίτητα για ισχυρά οστά, ειδικά μαγνήσιο και ασβέστιο.
Το
• εξετάζεται συνεχώς στο φαρμακείο για να ανιχνευθεί η οστεοχόνδρωση εγκαίρως.

Η πρόληψη αποτρέπει εκφυλιστικές αλλαγές στην αυχενική σπονδυλική στήλη, προστατεύει από επώδυνες αισθήσεις, ζάλη, μούδιασμα των άκρων και άλλα δυσάρεστα συμπτώματα.